|
|
virisii/virisie
virisii/virisie (vi-ri-sí-i) sf virisii (vi-ri-síĭ) – acumpãrarea (vin-dearea) a unui lucru pi borgi, cu ligãtura ca lucrul loat nu-ari ananghi s-hibã hibã pãltit dinãoarã, ma poati s-hibã pãltit altãoarã, ma amãnat; virise, credit;
(expr: matsinã pi virisii = zburashti ncot)
{ro: veresie, (pe) credit}
{fr: (à) crédit}
{en: (on) credit}
§ virise (vi-ri-sé) sm virisadz (vi-ri-sádzĭ) – (unã cu virisii)
ex: la-aestã hani mãc virise (pi borgi)
credit
credit (cré-ditŭ) sn crediti/credite (cré-di-ti) – acumpãrarea (vin-dearea) a unui lucru pi borgi, cu ligãtura ca lucrul loat s-nu hibã pãltit dinãoarã, ma altãoarã, ma amãnat; virise, virisii
{ro: credit}
{fr: crédit}
{en: credit}
ex: dau cu credit, ljau cu credit
virise
virise (vi-ri-sé) sm – vedz tu virisii
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: virisii