|
vindurat
vindurat (vin-du-rátŭ) adg vinduratã (vin-du-rá-tã), vindurats (vin-du-rátsĭ), vindurati/vindurate (vin-du-rá-ti) – scriari nea-prucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz vinturat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãvinduredz
vinduredz (vin-du-rédzŭ) (mi) vb I vindurai (vin-du-ráĭ), vin-duram (vin-du-rámŭ), vinduratã (vin-du-rá-tã), vindurari/vin-durare (vin-du-rá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz vinturedz
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã