|
|
ulcior1
ulcior1 (ul-cĭórŭ) sn ulcioari/ulcioare (ul-cĭŭá-ri) – vas di loc (lut) arsu (cu gura strimtã, cu unã i cu doauã mãnush) tu cari s-tsãni apã (yin, etc.); poci, bot, budic, cavan, cãnatã, cingu, putets, potã, dud
(expr: bati-l ficiorlu, pãnã nu-l frãmsi ulciorlu! = va s-ti mindueshti shi s-ljai misuri ninti ca s-tsã si facã znjia cã deapoea, dupã tsi u pats, geaba-l pidipseshti, l-culãseshti pri-atsel tsi tsã u featsi)
{ro: urcior}
{fr: cruche}
{en: jug}