|
tindu-ghomar
tindu-ghomar (tin-du-ghó-marŭ) sm tindu-ghomari (tin-du-ghó-marĭ) – unã cu tindu-gomar
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: tindu-gomaracãmat
acãmat (a-cã-mátŭ) adg acãmatã (a-cã-má-tã), acãmats (a-cã-mátsĭ), acãmati/acãmate (a-cã-má-ti) – tsi nu para lu-arãseashti (i lji ngreacã multu) tra s-facã un lucru; linãvos, timbel, armãsãtor, linos, aduliftu, blanes, edec, cumban, haileas, tãvlãmbã, hain, hãin, tindu-ghomar, cioari-tu-cinushi
{ro: leneş}
{fr: fainéant, paresseux}
{en: lazy}
ex: lj-angrica a acãmatlui (a linãvoslui)