|
|
timbilãchi/timbilãche
timbilãchi/timbilãche (tim-bi-lã-chi) sf – vedz tu timbel
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: timbeltimbel
timbel (tim-bél) adg timbelã (tim-bé-lã), timbelj (tim-béljĭ), timbeli/timbele (tim-bé-li) – tsi nu para lu-arãseashti (i lj-angreacã multu) tra s-facã un lucru; aduliftu, acãmat, blanes, cumban, hain, hãin, edec, haileas, linãvos, linos, tãvlãmbã, armãsãtor, tindu-gomar, cioari tu cinushi
{ro: trântor, leneş}
{fr: fainéant, paresseux}
{en: lazy}
ex: om timbel (linãvos); timbelu, yernjilj ãl mãcã; partea-a timbelui fu un gumar; timbelu ashteaptã n gurã; treilu eara om timbel, nu lucra, nu agunsea; ãlj dzãsirã oaminjlji a timbelui tsi urbari deadi di nãs; timbelu sh-mutã ocljilj cãtrã la balconi shi ntribã, “nutsli-s frãmti?“; acshitsi s-curã lumea di un timbel
§ timbilãchi/timbilãche (tim-bi-lã-chi) sf timbilãchi (tim-bi-lắ-chĭ) – harea tsi u-ari atsel tsi lji ngreacã multu (i nu lu-arãseashti dip) s-lucreadzã; leani
{ro: lenevie}
{fr: paresse}
{en: lazyness}