|
|
tiliri/tilire
tiliri/tilire (ti-lí-ri) sf – vedz tu tilescu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: tilescutilescu
tilescu (ti-lés-cu) (mi) vb IV tilii (ti-líĭ), tileam (ti-leámŭ), tilitã (ti-lí-tã), tiliri/tilire (ti-lí-ri) – l-duc un lucru pãnã la capit; astãmãtsescu lucrul tu-un loc shi nu lu-alas si s-facã ma diparti; l-fac un lucru s-hibã etim tr-atseali tsi am tu minti; bitisescu, bitsescu, sculusescu, susescu, apulsescu, mburescu, burescu, scãrchescu
{ro: termina, epuiza}
{fr: achever, terminer, épuiser}
{en: finish, exhaust}
§ tilit (ti-lítŭ) adg tilitã (ti-lí-tã), tilits (ti-lítsĭ), tiliti/tilite (ti-lí-ti) – (lucru) tsi easti dus pãnã la capit; tsi easti astãmãtsit cã nu-armasi altu tsiva tr-adrari; tsi s-ari faptã etim; bitisit, bitsit, sculusit, susit, apulsit, mburit, burit, scãrchit
{ro: terminat, epuizat}
{fr: achevé, terminé, épuisé}
{en: finished, exhausted}
§ tiliri/tilire (ti-lí-ri) sf tiliri (ti-lírĭ) – atsea tsi s-fatsi cãndu cariva tileashti un lucru; bitisiri, bitsiri, sculusiri, susiri, apulsiri, mburiri, buriri, scãrchiri
{ro: acţiunea de a termina, de a epuiza; terminare, epuizare}
{fr: action d’achever, de terminer, d’épuiser; achèvement}
{en: action of finishing, of exhausting; completion}