|
|
svinturari/svinturare
svinturari/svinturare (svin-tu-rá-ri) sf svinturãri (svin-tu-rắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar: vedz zvinturari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãsvinturatic
svinturatic (svin-tu-rá-ticŭ) adg svinturaticã (svin-tu-rá-ti-cã), svinturatits (svin-tu-rá-titsĭ), svinturatitsi/svinturatitse (svin-tu-rá-ti-tsi) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz zvinturatic
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãsvinturat
svinturat (svin-tu-rátŭ) adg svinturatã (svin-tu-rá-tã), svinturats (svin-tu-rátsĭ), svinturati/svinturate (svin-tu-rá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar: vedz zvinturat1 shi zvinturat2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãsvinturedz
svinturedz (svin-tu-rédzĭ) (mi) vb I svinturai (svin-tu-ráĭ), svin-turam (svin-tu-rámŭ), svinturatã (svin-tu-rá-tã), svinturari/svin-turare (svin-tu-rá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar: vedz zvintur
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãsvintur
svintur (svín-tur) (mi) vb I zvinturai (svin-tu-ráĭ), svinturam (svin-tu-rámŭ), svinturatã (svin-tu-rá-tã), svinturari/svinturare (svin-tu-rá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar: vedz zvintur
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã