|
sinitii/sinitie
sinitii/sinitie (si-ní-thi-i) sf sinitii (si-ní-thiĭ) – tabieti nvitsatã dupã fãtsearea di multi ori a idyiului lucru; sinitisi, sistimã, idiomã, idiumã, uchi, huchi, hui, adeti, nvets, anvets, pleami, zãconi, taxi, areu, aradã, tabieti
{ro: obicei}
{fr: coutume, habi-tude}
{en: custom}
§ sinitisi/sinitise (si-ní-thi-si) sf sinitisi (si-ní-thisĭ) – (unã cu sinitii)
§ sistimã (sís-ti-mã) sf sistima-ti/sistimate (sis-tí-ma-ti) – (unã cu sinitii)
ex: avea sistimã ahtari, cã vdzea cati searã, cãtu ntunica