|
|
schetã*
schetã* (schĭé-tã) – fimininlu singular di la adgictivlu “schet”; vedz schet
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãschetã
schetã (schĭé-tã) sf pl(?) – partea di nãinti chindisitã a zãvonlui di nveastã nauã
{ro: partea brodată a voalului de mireasă}
{fr: partie brodé du voile d’une jeune mariée}
{en: embroided part of the veil of a bride}
ex: scheta (partea chindisitã) a zãvonlui a ljei eara ti namã (multu mushatã)
schet
schet (schĭétŭ) adg schetã (schĭé-tã), schets (schĭétsĭ), scheti/schete (schĭé-ti) – aplo, neamisticat cu tsiva altu, curat, munat, sadeu, sade;
(expr: gãljinã (pescu, carni, etc.) schetã = mãcari di gãljinã (pescu, carni, etc.) heartã tu apã nsãratã cu ndauã lucri tra si-lj da niheamã nustimadã)
{ro: simplu, pur}
{fr: simple, pur, non mélangé}
{en: simple, pure, unmixed}
ex: mãcari schetã (aplo, curatã, neamisticatã cu altã mãcari); u vidzui cã purta nã fustani schetã (aplo, sadei); scoasi din gepi nã shimii schetã (sadei, nichindisitã); n-adusi s-tsinãm, nã gãljinã schetã
(expr: gãljinã heartã tu apã nsãratã)