|
|
puponj1
puponj1 (pu-pónjĭŭ) sm – vedz tu piponj
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: piponjpiponj
piponj (pi-pónjĭŭ) sm piponj (pi-pónjĭ) – soi di plantã, cu truplu tsi s-tradzi azvarna pristi loc (dit fumealja-a curcubetiljei shi a hiu-municlui), cu frãndzã mãri tsi au videarea-a unei palmã di om, cu lilici njits galbini sh-yimishi dultsi sh-mãri (cãtivãrãoarã, cãt caplu di om) tsi s-mãcã, cu coaja galbinã-veardi sh-tu mesi cu multi simintsã njits tsi pot sh-eali si s-mãcã; peapini, puponj, gãlbonj, chirchira;
(expr: doi piponj (peapinj) sumsoarã nu s-tsãn; nu s-poartã doi piponj sumsoarã = doauã lucri nu s-fac deadun, idyiul chiro)
{ro: pepene galben}
{fr: melon jaune}
{en: melon}
ex: el adusi piponjlu tsi-l mãcãm la measã; lj-ari nãs cu tsupãticea unã dupã ureaclji shi shaptili capiti s-arucutirã ca piponjlji
§ puponj1 (pu-pónjĭŭ) sm puponj (pu-pónjĭ) – (unã cu piponj)
§ peapi-ni/peapine (peá-pi-ni) sm peapinj (peá-pinjĭ) – (unã cu piponj)
(expr: gioni di giuneapini, curlu-ts ca di peapini = zbor tsi s-dzãtsi tr-atsel tsi s-alavdã cã easti gioni ma curlu-lj treamburã di fricã)
§ gãlbonj (gãl-bónjĭŭ) sm gãlbonj (gãl-bónjĭ) – (unã cu piponj)
ex: mãcai gãlbonj