|
|
pleami/pleame
pleami/pleame (pleá-mi) sf pl(?) – atsea cunushteari tsi u-amintã omlu dupã tsi fatsi un lucru multi ori cu-arada shi s-ari nvitsatã cu el (di shtii s-lu-adarã lucrul lishor, ghini sh-agonja); lucru adrat ahãnti ori cu-arada cã s-ari faptu ca unã adeti; aradã, sinitii, practichii, nvitsãturã, areu
{ro: practică, obicei}
{fr: pratique, habitude}
{en: practice, custom}
ex: nipoate, li-avea tu pleami (tu-aradã, tu-areu) ca sarea tu mãcari