|
pishtireauã1
pishtireauã1 (pish-ti-reá-ŭã) sf pishtirei (pish-ti-réĭ) – guvã adratã di fisi prit cari s-intrã tu loc (di-aradã la munti, multi ori ahãntu mari, cã omlu poati si ncapã shi s-bãneadzã nuntru); pishcireauã, spilã, spilei, spiljauã, spilj
{ro: peşteră, cavernă}
{fr: antre, grotte, caverne}
{en: cave, cavern}
ex: tu pishtireauã bãna lamnja; eara nã pishtireauã (spilã) shi sh-avea nã lãgumi, tsi isha mardzinea di-amari; tricurã piningã unã pishtireauã mari (spilã); intrarã shi tru-atsea pishtireauã, cari eara lungã, largã, ahãndoasã shi multu ntunicoasã; cã tut loclu lu-alãgãm shi tru pishtireaua-aestã nu in-trãm; izvurul di la pishtiteauã
§ pishcireauã1 (pish-ci-reá-ŭã) sf pishcirei (pish-ci-réĭ) – (unã cu pishtireauã1)
pishcireauã1
pishcireauã1 (pish-ci-reá-ŭã) sf – vedz tu pishtireauã1
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: pishtireauã1