|
|
oasti/oaste
oasti/oaste (ŭás-ti) sf oshti (ósh-ti) – ceatã di oaminj (di-a statlui), ghini armãtusits, a curi lucru easti apãrarea-a laolui (a statlui); strato, ascheri
{ro: armată}
{fr: armée}
{en: army}
ex: oastea (ascherea) a lui da cap ãn dzeanã; tricu multã oasti tu calea mari, s-dutsea tu Grãtsii; mini trag la oasti (ascheri); mash cu oastea-a lui s-nu s-batã; apoea tru oasti chiru; oshtili dit loc nu s-minã; fudzi multã oasti