|
mindit
mindit (min-dítŭ) adg minditã (min-dí-tã), mindits (min-dítsĭ), mindidi/mindite (min-dí-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz mintit
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãminditor
minditor (min-di-tórŭ) sn minditoari/minditoare (min-di-tŭá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz mintitor
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãminditurã
minditurã (min-di-tú-rã) sf mindituri (min-di-turĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz mintiturã
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãmindescu
mindescu (min-dés-cu) (mi) vb IV mindii (min-díĭ), mindeam (min-deámŭ), minditã (min-dí-tã), mindiri/mindire (min-dí-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz mintescu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã