|
|
micami/micame
micami/micame (mi-cá-mi) sf micãnj (mi-cắnjĭ) – mãsturilja cu cari s-fatsi un lucru bun sh-mushat tra s-lu-ariseascã omlu la videari, avdzãri shi aduchiri; mãsturilji, mãsturlichi, tahmini, doarã, hari; miludii, ih
{ro: măiestrie, melodie, artă, fineţe}
{fr: maîtrise, mélodie, art, finesse}
{en: mastership, melody, art, fineness}
ex: cu tsi micami (mãsturilji) sã-nj ti scriu; nu-lj cunuscu micamea (ihlu, nubetea, miludia) a cãnticlui aishtui; tsi micami (miludii) mushatã!