|
mfruntari/mfruntare
mfruntari/mfruntare (mfrun-tá-ri) sf mfruntãri (mfrun-tắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz nfruntari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãmfruntu
mfruntu (mfrún-tu) (mi) vb I mfruntai (mfrun-táĭ), mfruntam (mfrun-támŭ), mfruntatã (mfrun-tá-tã), mfruntari/mfruntare (mfrun-tá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz nfruntu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã