|
mbrumutari/mbrumutare
mbrumutari/mbrumutare (mbru-mu-tá-ri) sf mbrumutãri (mbru-mu-tắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz mprumutari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãmbrumut2
mbrumut2 (mbru-mutŭ) (mi) vb I mbrumutai (mbru-mu-táĭ), mbrumutam (mbru-mu-támŭ), mbrumutatã (mbru-mu-tá-tã), mbrumutari/mbrumutare (mbru-mu-tá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz mprumut2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãmbrumutedz
mbrumutedz (mbru-mu-tédzŭ) (mi) vb I mbrumutai (mbru-mu-táĭ), mbrumutam (mbru-mu-támŭ), mbrumutatã (mbru-mu-tá-tã), mbrumutari/mbrumutare (mbru-mu-tá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz mprumutedz
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã