|
|
hristii/hristie
hristii/hristie sf hris-tí-i) sf hristii (hris-tíĭ) – harea tsi-l fatsi un lucru s-hibã fãrã nitsiunã ufelii tu lumi, s-nu hibã bun trã tsiva
{ro: inutilitate}
{fr: inutilité}
{en: uselessness}
ex: hristiili (vrutili sh-nivrutili) i shupurarea
§ ahristu (á-hris-tu) adg ahristã (á-hris-tã), ahrishtsã (á-hrish-tsã), ahristi/ahriste (á-hris-ti) – (lucru) tsi easti fãrã ufelii, fãrã intires, tsi nu easti bun trã tsiva; (lucru) tsi nu easti di-aradã, adyeafurisit; (om) fãrã gustu (tãcut, anustu), tsi nu-ari hãri cari s-ti facã s-ti-ariseascã ca s-tsã trets oara cu el
{ro: inutil, antipatic}
{fr: inutile, inusuel, antipathique}
{en: useless, unusual, antipathetic}