|
grunghiu
grunghiu (grún-ghĭu) sn – vedz tu grunj
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: grunjgrunj
grunj (grúnjĭŭ) sn grunji/grunje (grú-nji) – partea di nghios a fatsãljei di om di-iu nchiseashti s-creascã barba; grunghiu
{ro: bărbie}
{fr: menton}
{en: chin}
ex: nã moashi cu grunjlu n loc (angucitoari: tseapa); avea un grunj gurguljitos; ari grunjlu mari; mi ligai sum grunj; dzeanili lj-avea criscutã pãn di grunj
§ grunghiu (grún-ghĭu) sn pl(?) – (unã cu grunj)
§ gurunj (gú-runjĭŭ) sm gurunj (gú-runjĭ) – (unã cu grunj)
ex: tuts suntu cu gurunjlji mãri