|
|
gileai/gileae
gileai/gileae (gi-leá-i) sf gilei (gi-léĭ) – nyilcirea tsi u-aspuni un lucru (fizico i cãndu easti aumtu, dat cu tsiva); luguria (boea, tseara, etc.) cu cari fats un lucru sã nyilceascã; lustru, virnichi, masnã
{ro: lustru}
{fr: lustre}
{en: gloss}
ex: fatsa-a ljei ma sh-da gileai (da lustru, nyilceashti)