|
|
enurii/enurie
enurii/enurie (e-nu-rí-i) sf – vedz tu inurii
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: inuriiinurii/inurie
inurii/inurie (i-nu-rí-i) sf inurii (i-nu-ríĭ) – loclu (hoara, partea di cãsãbã, mãhãlãlu, etc.) tsi tsãni di unã bisearicã; crishtinjlji tsi bãneadzã tu-aestu loc; enurii, paruhii
{ro: enorie, parohie}
{fr: paroisse}
{en: parish}
§ enurii/enurie (e-nu-rí-i) sf enurii (e-nu-ríĭ) – (unã cu inurii)
ex: pãnã aclo easti enuria-a preftului atsel noulu