|
|
ia2
ia2 (ĭá) adv, cong – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ea2 shi ea3
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãicã
icã (í-cã) cong – zbor tsi s-aflã namisa di alti dauã zboarã (dauã lucri, idei, minduiri, etc.), iu zborlu (lucrul, ideea, minduirea, etc.) di nãinti, ari unã altã noimã (easti altu tsiva, altã soi, etc.) di-atsel di dinãpoi; i, ea, ilea, ili, ori, va
{ro: sau, ori}
{fr: ou, ou bien, soit}
{en: or}
ex: s-lu vatãmã icã (ori, i) s-nu-l vatãmã?; mini icã tini, unã fatsi; s-nji spunã, va icã nu va?
§ ili (í-li) cong – (unã cu icã)
ex: ili (icã) caplu va tsã-l ljau; eshti cusurin ili vãrã soi?
§ ilea (í-lea) cong – (unã cu icã)
ex: nj-dzãsi cã va s-yinã la lucru, ilea (icã, ma) caftã multu
§ ea3 (ĭá) cong – (unã cu icã)
ex: ea (icã) tini, ea (icã) el
§ i2 (i) cong (forma shcurtã di la: icã, ili) – (unã cu icã)
ex: i (icã) voi, i (icã) noi; ori nj-aspunj a calealui, i (icã) nu ai ascãpari di mini