|
|
disdrugari/disdrugare
disdrugari/disdrugare (dis-dru-gá-ri) sf disdrugãri (dis-dru-gắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizdrugari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdisdrugat
disdrugat (dis-dru-gátŭ) adg disdrugatã (dis-dru-gá-tã), disdrugats (dis-dru-gátsĭ), disdrugati/disdrugate (dis-dru-gá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizdrugat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdisdrug
disdrug (dis-drúgŭ) vb I disdrugai (dis-dru-gáĭ), disdrugam (dis-dru-gámŭ), disdrugatã (dis-dru-gá-tã), disdrugari/disdrugare (dis-dru-gá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizdrug
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã