|
disbishicari/disbishicare
disbishicari/disbishicare (dis-bi-shi-cá-ri) sf disbishicãri (dis-bi-shi-cắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizbishicari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdisbishicat
disbishicat (dis-bi-shi-cátŭ) adg disbishicatã (dis-bi-shi-cá-tã), disbishicats (dis-bi-shi-cátsĭ), disbishicati/disbishicate (dis-bi-shi-cá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizbishicat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdisbishic
disbishic (dis-bi-shicŭ) vb I disbishicai (dis-bi-shi-cái), disbi-shicam (dis-bi-shi-cámŭ), disbishicatã (dis-bi-shi-cá-tã), disbi-shicari/disbishicare (dis-bi-shi-cá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizbishic
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdisbishichedz
disbishichedz (dis-bi-shi-chĭédzŭ) vb I disbishicai (dis-bi-shi-cái), disbishicam (dis-bi-shi-cámŭ), disbishicatã (dis-bi-shi-cá-tã), disbishicari/disbishicare (dis-bi-shi-cá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizbishichedz
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã