|
|
disbãirat
disbãirat (dis-bã-i-rátŭ) adg disbãiratã (dis-bã-i-rá-tã), disbãirats (dis-bã-i-rátsĭ), disbãirati/disbãirate (dis-bã-i-rá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizbãirat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdisbãirãturã
disbãirãturã (dis-bã-i-rã-tú-rã) sf disbãirãturi (dis-bã-i-rã-túrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizbãirãturã
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdisbair
disbair (dis-bá-irŭ) (mi) vb I disbãirai (dis-bã-i-ráĭ), disbãiram (dis-bã-i-rámŭ), disbãiratã (dis-bã-i-rá-tã), disbãirari/disbãirare (dis-bã-i-rá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizbair
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã