|
|
chirixescu
chirixescu (chi-ric-sés-cu) vb IV chirixii (chi-ric-síĭ), chirixeam (chi-ric-seámŭ), chirixitã (chi-ric-sí-tã), chirixiri/chirixire (chi-ric-sí-ri) – (ca prufit) lã spun (l-aduc) a oaminjlor pri loc, zborlu-al Dumnidzã din tser; (ca preftu) tsãn un zbor la bisearicã (di-aradã dupã tsi bitiseashti lituryia) tra s-limpidzãscu tsi easti scriat tu vãnghelj shi s-lji urnipsescu crishtinjlji s-hibã bunj shi s-facã vrearea-al Dumnidzã; (ca prufit) lã spun (l-aduc) a oaminjlor pri loc, zborlu-al Dumnidzã din tser; prufitipsescu
{ro: predica}
{fr: prêcher}
{en: preach}
ex: hãrisea-ti a prufitslor tsi chirixea sh-lã si mburi zborlu a lor; s-chirixeashti amirãrilji din tser
§ chirixit (chi-ric-sítŭ) adg chirixitã (chi-ric-sí-tã), chirixits (chi-ric-sítsĭ), chirixiti/chirixite (chi-ric-sí-ti) – (atsel) a curi preftul dit bisearicã lj-tsãni un zbor; (atsel) a curi lj-si dzãtsi cã easti ghini s-adarã un lucru; prufitipsit
{ro: predicat}
{fr: prêché}
{en: preached}
§ chirixiri/chirixire (chi-ric-sí-ri) sf chirixiri (chi-ric-sírĭ) – atsea tsi s-fatsi cãndu cariva chirixeashti; prufitipsiri
{ro: acţiunea de a predica}
{fr: action de prêcher}
{en: action of preaching}
chiricsescu
chiricsescu (chi-ric-sés-cu) vb IV chiricsii (chi-ric-síĭ), chiric-seam (chi-ric-seámŭ), chiricsitã (chi-ric-sí-tã), chiricsiri/chiricsire (chi-ric-sí-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz chirixescu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãchirixiri/chirixire
chirixiri/chirixire (chi-ric-sí-ri) sf – vedz tu chirixescu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: chirixescuchirixit
chirixit (chi-ric-sítŭ) adg – vedz tu chirixescu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: chirixescu