cearei/cearee

cearei/cearee (cĭa-ré-i) sf cearei (cĭa-réĭ) – atsea (calea, troplu) cu cari putem s-agiungem la scupolu-a nostru; ceare, cire, trop, cali, culai, yitrii
{ro: mijloc, soluţie}
{fr: moyen, solution, remède}
{en: means, solution}
ex: s-aflã vãrã cearei (trop); nu-i cearei (culai, cali) tra s-lu scoatã; u-adutsi tu cearei-lj; nu pot s-lj-aflu ceareea (troplu, yitria); fã-nj cearei di-un cãnj; dor nj-i s-dau oclji ningã nãoarã cu nãs, ma nu-i cearei (nu-ari trop)

§ ceare (cĭa-ré) sm pl(?) – (unã cu cearei)
ex: mash un ceare easti (unã cali avem); lã aflã cearelu (troplu); va lj-aflãm vãrnu ceare (culai) a lucrului

§ cire (ci-ré) sm pl(?) – (unã cu cearei)
ex: altã turlii nu easti cire (nu-ari trop)