|
|
canoni2/canone
canoni2/canone (ca-nó-ni) sf canonj (ca-nónjĭ) –
1: armã di polim tsi lucreadzã cu bãruti, cu cari s-aminã diparti topi i ghiuledz (cari, cãndu cad sh-plãscãnescu pri loc, aspargu lucri i vatãmã oaminj);
2: topa i ghiulelu aminat di-aestã armã; topã, ghiulei, ghiule
{ro: tun; obuz}
{fr: canon; obus}
{en: canon; shell}