|
|
can2
can2 (cánŭ) pr nidif canã (cá-nã) – nitsiunã yeatsã (om, pravdã, prici, etc.); vãrnu, vãr, nitsiun
{ro: nimeni}
{fr: personne, aucun}
{en: nobody}
ex: can (nitsiunlu) di noi nu s-dusi; nu-alãsa di unã canã (nu-alãsa tsiva di nitsiunã); can (vãr) nu vinji
canã*
canã* (cá-nã) – fimininlu di la pronuma “can”; vedz can2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãpilican2
pilican2 (pi-li-cánŭ) sm pilicanj (pi-li-cánjĭ) – mascurlu miscu; misircu, misiroc, curcu
{ro: curcan}
{fr: dindon}
{en: turkey (cock)}
ex: niscãntsã armãnj cljamã pilicanlu miscu