|
|
cãlughurit
cãlughurit (cã-lu-ghu-rítŭ) adg cãlughuritã (cã-lu-ghu-rí-tã), cãlughurits (cã-lu-ghu-rítsĭ), cãlughuriti/cãlughurite (cã-lu-ghu-rí-ti) – unã cu cãlugurit
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: cãluguritcãlughuritsã1
cãlughuritsã1 (cã-lu-ghu-rí-tsã) sf cãlughuritsã (cã-lu-ghu-rí-tsã) – unã cu cãluguritsã
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: cãluguritsãcãlughuritsã2
cãlughuritsã2 (cã-lú-ghu-ri-tsã) sf cãlughuritsã (cã-lu-ghu-rí-tsã) – unã cu cãlugãritsã2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: cãlugãritsã2cãlughurescu
cãlughurescu (cã-lu-ghu-rés-cu) (mi) vb IV cãlughurii (cã-lu-ghu-ríĭ), cãlughuream (cã-lu-ghu-reámŭ), cãlughuritã (cã-lu-ghu-rí-tã), cãlughuriri/cãlughurire (cã-lu-ghu-rí-ri) – unã cu cãlugurescu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: cãlugurescu