|
|
cãlimar
cãlimar (cã-li-márŭ) sn – vedz tu cãlãmar
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: cãlãmarcãlãmar
cãlãmar (cã-lã-márŭ) sn cãlãmari/cãlãmare (cã-lã-má-ri) – vas njic (shishi di yilii, di metal, etc.) tu cari s-tsãnea, aoa sh-un chiro, mi-lanea cu cari si ngrãpsea cãrtsãli; cãlimar
{ro: călimară}
{fr: encrier}
{en: inkpot, inkwell, inkstand}
ex: imnã cu cãlãmarlu n bãrnu; va mi tornu putsãn si-nj ljau cãlãmarlu, cã lu-agãrshii acloea n dzeanã
§ cãlimar (cã-li-márŭ) sn cãlimãri (cã-li-mắrĭ)