|
|
bicimi/bicime
bicimi/bicime (bi-cí-mi) sf bicinj (bi-cínjĭ) – turlia cu cari s-aspuni tu videari (avdzãri, fãtseari, etc.) un lucru; formã, slupi
{ro: formă}
{fr: forme}
{en: form}
ex: ahtari bicimi va s-lja
§ bicimsãz (bi-cim-sắzŭ) adg bicimsãzã (bi-cim-sắ-zã), bicimsãji (bi-cim-sắjĭ), bicimsãzi/bicimsãze (bi-cim-sắ-zi) – tsi nu-ari unã bicimi, di-aradã, bunã i mushatã; tsi easti arãu (strãmbu, anapud)
{ro: inform}
{fr: inform, mal fait, mauvais}
{en: ill-formed, unformed}
ex: bicimsãji (strãnghi, anapudz) oaminj!