|
|
anastur
anastur (a-nás-turŭ) sm – vedz tu nastur
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: nasturfolã1
folã1 (fó-lã) sf foli/fole (fó-li) – cumatã njicã (di-aradã stronghilã ca un parã) faptã di metal (sidefi, os, lemnu, etc.) cu cari s-acatsã stranjili tra s-nu s-disfacã (cu cusearea-a lor pri stranji di-unã parti shi cu tritsearea-a lor prit unã guvã di-alantã parti, faptã tut tu stranj); nastur, anastur
{ro: nasture}
{fr: bouton}
{en: bouton}
ex: cãmeasha nu-ari foli (nasturi)
nastur
nastur (nás-turŭ) sm nasturi (nás-turĭ) – cumatã njicã (di-aradã stronghilã ca un parã) faptã di metal (sidefi, os, lemnu, etc.) cu cari s-acatsã stranjili tra s-nu s-disfacã (cu cusearea-a lor pri stranji shi cu tritsearea-a lor prit unã guvã, faptã tut tu stranj); anastur, folã; (fig: nastur (di ficior) = ficior livendu; bugdan di ficior)
{ro: nasture}
{fr: bouton}
{en: bouton}
ex: purta ileca cu-un nastur di asimi; coasi-nj un nastur (unã folã) la mãnicã; am trei nasturi (fig: bugdanj) di ficiori
§ anastur (a-nás-turŭ) sm anasturi (a-nás-turĭ) – (unã cu nastur)