|
|
dhyeac
dhyeac (dhyĭácŭ) sm dhyeats (dhyĭátsĭ) – unã cu dyeac
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: dyeacdiacun
diacun (di-ĭá-cunŭ) sm diacunj (di-ĭá-cunjĭ) – om tsi easti dus la unã sculii maxus adratã tri diacunj (unã tesi ma njicã di preftsã), iu easti nvitsat (sh-deapoea hirotonusit) tra s-poatã s-lu-agiutã preftul la bisearicã cãndu aestu fatsi arãdzli crishtineshti
{ro: diacon}
{fr: diacre}
{en: deacon}
§ diacunii/diacunie (di-ĭa-cu-ní-i) sf diacunii (di-ĭa-cu-níĭ) – harea tsi-l fatsi omlu s-hibã diacun; lucrul (tehnea, tesea) di diacun
{ro: diaconie}
{fr: fonction de diacre}
{en: deaconry}
§ dyeac (dhyĭácŭ) sm dyeats (dhyĭátsĭ) – (unã cu diacun)
ex: dyeaclu-aestu ari boatsi mushatã