|   |  | 
armãtusescu1
armãtusescu1 (ar-mã-tu-sés-cu) (mi) vb IV – vedz tu armã1
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: armã1armã1
armã1 (ár-mã) sf armi/arme (ár-mi) shi armati/armate (ár-ma-ti) – hãlati cu cari s-alumtã omlu contra-a unui dushman; 
(expr: bag armatli mpadi = mi-alas azvimtu) 
{ro: armă} 
{fr: arme} 
{en: weapon} 
ex: armili di-asimi; cu armili nicã tu mãnã; greali armili l-asunã; prosefhia cu pãreasinili suntu armili a omlui; lu-acãtsa armatili (lu-acãtsa ghini armili); picurarlu li deadi armatili; scoati armati; nu li bãga armatili mpadi 
(expr: nu s-alãsa azvimtu, nu s-pruda) 
§ armãtusescu1 (ar-mã-tu-sés-cu) (mi) vb IV armãtusii (ar-mã-tu-síĭ), armãtuseam (ar-mã-tu-seámŭ), armãtusitã (ar-mã-tu-sí-tã), armãtusiri/armãtusire (ar-mã-tu-sí-ri) – nj-adun armatili (hãlãtsli di-alumtã) tra s-hiu ndreptu cãndu va s-am ananghi di eali tra s-alumtu contra-a dushmanjlor 
{ro: înarma} 
{fr: (s’)armer} 
{en: arm (himself)} 
ex: arbinesh, armãtusits-vã!; tutã hoara s-armãtusi (sã ndreapsirã tr-alumtã) 
§ armãtusit1 (ar-mã-tu-sítŭ) adg armãtusitã (ar-mã-tu-sí-tã), armãtusits (ar-mã-tu-sítsĭ), armãtusiti/armãtusite (ar-mã-tu-sí-ti) – tsi s-ari ndreaptã (cu tuti armatili tsi li ari) tra si s-alumtã cu dushmanjlji 
{ro: înarmat} 
{fr: armé} 
{en: armed} 
ex: armãtusit shi lirusit 
§ armãtusiri1/ar-mãtusire (ar-mã-tu-sí-ri) sf armãtusiri (ar-mã-tu-sírĭ) – atsea tsi s-fatsi cãndu cariva s-armãtuseashti 
{ro: acţiunea de a (se) înarma; înarmare} 
{fr: action de (s’)armer} 
{en: action of arming (himself)} 
§ armãtulã (ar-mã-tu-lắ) sm armãtuladz (ar-mã-tu-ládzĭ) – armãn dit chirolu veclju tsi purta armi shi s-alumta (prit muntsã) trã apãrarea-a hoarilor armãneshti (sh-multsã di elj trã crishtinãtati tra s-lj-avinã turtsãlj dit Balcanj); om tsi poartã armi; fur dit muntsã; armatulã 
{ro: armatol, haiduc} 
{fr: armatole, homme d’armes} 
{en: armatole, armed man; outlaw}