|
|
tumbã1
tumbã1 (túm-bã) sf tumbi/tumbe (túm-bi) – loc tsi s-analtsã niheamã fatsã di-atsel di deavãrliga sh-fatsi, tu mesea di padi, ca un munti multu njic; adunãturã di loc, arinã, chetsrã, etc. anãltsatã di om tra si s-apãrã, ca s-ascundã tsiva, si ngroapã un mortu, etc.; ohtu; (fig: tumbã = mirmintu)
{ro: dâmb, movilă}
{fr: petite élévation de terre, butte, hauteur}
{en: knoll, mound}
ex: la tumba di-arãu nã mpãrtsãm; ti vidzui di pi tumbã (ohtu); s-alinã pri tumbã tra s-facã siri; cãnili aurlã analtu pri tumbã (fig: mirmintu)