|
|
tsicoarã
tsicoarã (tsi-cŭá-rã) sf tsicori (tsi-córĭ) – earbã analtã, cu lilici trandafilii, njirli, viniti i albi, tsi creashti agrã dit loc cati an, tu locuri virani, tu mardzinea di cãljuri, etc. ma easti sh-criscutã di om tu grãdinj trã frãndzãli shi arãdãtsina-a ljei (dit cari s-fatsi unã soi di biuturã tsi sh-u-adutsi cu cafelu); tsicoari
{ro: cicoare}
{fr: chicorée}
{en: chicory}
§ tsicoari/tsicoare (tsi-coá-ri) sf tsicori (tsi-córĭ) – (unã cu tsicoarã)
tsicoari/tsicoare
tsicoari/tsicoare (tsi-coá-ri) sf – vedz tu tsicoarã
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: tsicoarã