|
|
sãrãtor2
sãrãtor2 (sã-rã-tórŭ) sn – vedz tu sãnãtor
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: sãnãtorsãnãtor
sãnãtor (sã-nã-tórŭ) sn sãnãtoari/sãnãtoare (sã-nã-tŭá-ri) – hãlati di pãndzã groasã di lãnã, tsi sh-u-adutsi cu un sac tsi ari un bair vãrtos la gurã, tu cari lumea poati s-bagã lucri shi poati s-u poartã cu el spindzuratã dinanumirea (bãgatã tu-amaxi, cu mãna, etc.); unã soi di ceantã di pãndzã groasã cu cari njitslji sh-poartã cãrtsãli la sculii; sãrãtor, tastru, trastu, trastir, trashtu, tãrastru, trãstic, tãstric
{ro: traistă; ghiozdan}
{fr: bourse, besace; bourse servant de serviette}
{en: bag, satchel, purse}
§ sãrãtor2 (sã-rã-tórŭ) sn sãrãtoari/sãrãtoare (sã-rã-tŭá-ri) – (unã cu sãnãtor)
(expr: ca nuca tu sãrãtor = multu vrut; zbor tsi-aspuni cãt vrut easti un lucru ca, bunãoarã, unã mamã tsi-sh va njiclu)