soni/sone

soni/sone (só-ni) sf fãrã pl – loclu dit bitisita (coada, capitlu, mardzinea, etc.) a unui lucru; bitisitã, ishitã, buritã, scoluzmã, mardzini, coadã
{ro: fine, sfârşit}
{fr: fin}
{en: end}
ex: sonea (bitisita) aleadzi; tuts va s-aibã sonea-atsea (idyea bitisitã); vrearea s-nu-aibã soni (bitisitã, capit); s-nu-aibã hiljlu sonea a tatã-sui; pãnã tu soni (tu bitisitã, di mardzini, acabeti) fudzii di-aclo; tu soni cari arãdi; sh-lo inima n dintsã tu soni; ma tu soni nyisã; anlu-atsel ma greu dit soni; tu soni, muri ca-aslanã; cãrarea-a mea sh-a ta tu soni easti fãrã tor; caishti tsi va hibã pãn tu soni; mini fui sonea (coada, capitlu); trãsh tu soni (tamam tu soni) featsim isapea; trãsh tu soni, cari yinirã di deadirã tu-unã pãduri greauã; nai tu soni-lj (dip tu bitisitã-lj) vinji jali shi u lo deadun cu nãs