|
sgãirari/sgãirare
sgãirari/sgãirare (sgã-i-rá-ri) sf sgãirãri (sgã-i-rắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz zgãirari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãsgãirat
sgãirat (sgã-i-rátŭ) adg sgãiratã (sgã-i-rá-tã), sgãirats (sgã-i-rátsĭ), sgãirati/sgãirate (sgã-i-rá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz zgãirat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãsgãirãturã
sgãirãturã (sgã-i-rã-tú-rã) sf sgãirãturi (sgã-i-rã-túrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz zgãirãturã
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãsgãir
sgãir (sgã-irŭ) (mi) vb I sgãirai (sgã-i-ráĭ), sgãiram (sgã-i-rámŭ), sgãiratã (sgã-i-rá-tã), sgãirari/sgãirare (sgã-i-rá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz zgãir
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã