|
|
ntsircari/ntsircare
ntsircari/ntsircare (ntsir-cá-ri) sf – vedz tu ntsarcu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: ntsarcuntsarcu
ntsarcu (ntsár-cu) vb I ntsãrcai (ntsãr-cáĭ), ntsãrcam (ntsãr-cámŭ), ntsãrcatã (ntsãr-cá-tã), ntsãrcari/ntsãrcare (ntsãr-cá-ri) – curmu ta s-lji dau lapti di la sin a njiclui (di la udzãr a njelui, etc.); l-dizvets njiclu tra s-sugã di la tsãtsã; ntsercu, apucupsescu
{ro: înţărca}
{fr: sevrer}
{en: wean (child, lamb)}
§ ntsãrcat (ntsãr-cátŭ) adg ntsãrcatã (ntsãr-cá-tã), ntsãrcats (ntsãr-cátsĭ), ntsãrcati/ntsãrcate (ntsãr-cá-ti) – tsi-lj s-ari curmatã laptili a njiclui di la sin (a njelui di la udzãr); tsi easti dizvitsat tra s-sugã di la sin; ntsircat, apucupsit
{ro: înţărcat}
{fr: sevré}
{en: weaned (child, lamb)}
ex: sta ca nãshti njelj ntsãrcats
§ ntsãrcari/ntsãrcare (ntsãr-cá-ri) sf ntsãrcãri (ntsãr-cắrĭ) – atsea tsi s-fatsi cãndu-lj si curmã laptili a njiclui di la sin (a njelui di la udzãr, etc.); ntsircari, apucupsiri
{ro: acţiunea de a înţărca}
{fr: action de sevrer}
{en: action of weaning (child, lamb)}
§ ntsercu (ntsér-cu) vb I ntsircai (ntsir-cáĭ), ntsircam (ntsir-cámŭ), ntsircatã (ntsir-cá-tã), ntsircari/ntsircare (ntsir-cá-ri) – (unã cu ntsarcu)
ex: lu ntsircai ficiorlu
§ ntsircat (ntsir-cátŭ) adg ntsircatã (ntsir-cá-tã), ntsircats (ntsir-cátsĭ), ntsircati/ntsircate (ntsir-cá-ti) – (unã cu ntsãrcat)
§ ntsirca-ri/ntsircare (ntsir-cá-ri) sf ntsircãri (ntsir-cắrĭ) – (unã cu ntsãrcari)