|
|
falcã
falcã (fál-cã) sf fãltsi (fắl-tsi) –
1: oslu dit gura-a omlui (a pravdãljei) di cari suntu acãtsats dintsãlj cu cari s-matsinã (shi s-measticã) mãcarea n gurã; ciolj;
2: partea di nastãnga i nandreapta a fatsãljei; merlu di fatsã
{ro: falcă; obraz}
{fr: mâchoire; joue}
{en: jaw; cheek}
ex: mi dor fãltsili (cioaljili); lji s-ari umflatã falca di la unã mãseauã yirminoasã
§ fãlcos (fãl-cósŭ) adg fãlcoasã (fãl-cŭá-sã), fãlcosh (fãl-cóshĭ), fãlcoasi/fãlcoase (fãl-cŭá-si) – tsi ari fãltsi mãri
{ro: fălcos}
{fr: qui a de fortes mâchoires}
{en: heavy jawed}
ex: nu mi-arãsea omlu cã-l videam fãlcos