|
|
dãguiri/dãguire
dãguiri/dãguire (dã-gu-í-ri) sf – vedz tu dãguescu
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: dãguescudãguescu
dãguescu (dã-gu-ĭés-cu) vb IV dãguii (dã-gu-íĭ), dãgueam (dã-gu-ĭámŭ), dãguitã (dã-gu-í-tã), dãguiri/dãguire (dã-gu-í-ri) – aduchescu cu ureaclja botsli di deavãrliga-a mea; avdu, ascultu
{ro: auzi}
{fr: ouïr, entendre, obeir}
{en: hear, listen}
§ dãguit (dã-gu-ítŭ) adg dãguitã (dã-gu-í-tã), dãguits (dã-gu-ítsĭ), dãguiti/dã-guite (dã-gu-í-ti) – cari-ari aduchitã (cu ureaclja) sonurli di avãrliga; avdzãt
{ro: auzit}
{fr: ouï, entendu}
{en: heard}
§ dãguiri/dãguire (dã-gu-í-ri) sf dãguiri (dã-gu-írĭ) – atsea tsi s-fatsi cãndu s-avdi tsiva; harea tsi u-ari omlu tra s-avdã botsli; avdzãri
{ro: acţiunea de a auzi; auzire, auzit}
{fr: action d’ouïr, d’entendre, d’obeir; ouïe}
{en: action of hearing}
ex: avdzãrea lj-easti bunã