|
dispãndicari/dispãndicare
dispãndicari/dispãndicare (dis-pãn-di-cá-ri) sf dispãndicãri (dis-pãn-di-cắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dispãnticari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdispãndic
dispãndic (dis-pãn-dicŭ) (mi) vb I dispãndicai (dis-pãn-di-cáĭ), dispãndicam (dis-pãn-di-cámŭ), dispãndicatã (dis-pãn-di-cá-tã), dispãndicari/dispãndicare (dis-pãn-di-cá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dispãntic
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã