|
dismãritari/dismãritare
dismãritari/dismãritare (dis-mã-ri-tá-ri) sf dismãritãri (dis-mã-ri-tắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizmãritari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdismãritatã
dismãritatã (dis-mã-ri-tá-tã) adg (mash fiminin) dismãritati/mã-titate (dis-mã-ri-tá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizmãritatã
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãdismãrit
dismãrit (dis-mã-rítŭ) (mi) vb I dismãritai (dis-mã-ri-táĭ), dismã-ritam (dis-mã-ri-támŭ), dismãritatã (dis-mã-ri-tá-tã), dismãrita-ri/dismãritare (dis-mã-ri-tá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz dizmãrit
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã