|
cãrig
cãrig (cã-rígŭ) sn cãridzi/cãridze (cã-rí-dzi) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz cãrlig
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãcãrag
cãrag (cã-rágŭ) vb I cãrãgai (cã-rã-gáĭ), cãrãgam (cã-rã-gámŭ), cãrãgatã (cã-rã-gá-tã), cãrãgari/cãrãgare (cã-rã-gá-ri) –
1: mi-adun di pãltãri; cãmburyisescu, cãmburyipsescu, gribuescu, (mi) ncusor, (mi) ncusuredz, (mi) ncucushedz, (mi) strãmbu, (mi) mihrisescu;
2: armãn sãcat (olug) di mãnj i di cicioari; sãcãtipsescu, uludzescu
{ro: încovoia, ologi}
{fr: (se) cambrer, perclure}
{en: bend, cripple, lame}
ex: s-cãrãgã (armasi sãcat), nu poati s-imnã
§ cãrãgat (cã-rã-gátŭ) adg cãrãgatã (cã-rã-gá-tã), cãrãgats (cã-rã-gátsĭ), cãrãgati/cãrãgate (cã-rã-gá-ti) – tsi s-adunã di pãltãri; tsi armasi sãcat; cãmburyisit, cãmburyipsit, gribuit, ncusurat, ncucushat, strãmbat, mihrisit; sãcat, olug, ulog
{ro: încovoiat, ologit}
{fr: cambré, perclus}
{en: bent, crippled}
ex: tsi tsãnj ciciorlu ashi, canda lu-ai cãrãgat (sãcat); easti cãrãgat (sãcat) di mãnj sh-di cicioari
§ cãrãgari/cãrãgare (cã-rã-gá-ri) sf cãrãgãri (cã-rã-gắrĭ) – atsea tsi s-fatsi cãndu cariva s-adunã di pãltãri icã armãni sãcat (olug); cãmburyisiri, cãmburyipsiri, gribuiri, ncusurari, ncucushari, strãmbari, mihrisiri; sãcãtipsiri, uludziri
{ro: acţiunea de a încovoia, de a ologi; încovoiare, ologire}
{fr: action de (se) cambrer, de rendre perclus; perclusion des jambes et de mains}
{en: action of bending, of becoming a cripple}
§ ncãrag (ncã-rágŭ) vb I ncãrãgai (ncã-rã-gáĭ), ncãrãgam (ncã-rã-gámŭ), ncãrãgatã (ncã-rã-gá-tã), ncãrãgari/ncãrãgare (ncã-rã-gá-ri) – (unã cu cãrag)
ex: si ncãrãgã (si ncusurã) fari; si ncãrãgarã (si strãmbarã) dãrmili; si ncãrãgã (armasi sãcat), nu poati s-imnã
§ ncãrãgat (ncã-rã-gátŭ) adg ncãrãgatã (ncã-rã-gá-tã), ncãrãgats (ncã-rã-gátsĭ), ncãrãgati/ncãrãgate (ncã-rã-gá-ti) – (unã cu cãrãgat)
§ ncãrãgari/ncãrãgare (ncã-rã-gá-ri) sf ncãrãgãri (ncã-rã-gắrĭ) – (unã cu cãrãgari)
§ discãrag (dis-cã-rágŭ) vb I discãrãgai (dis-cã-rã-gáĭ), discãrãgam (dis-cã-rã-gámŭ), discãrãgatã (dis-cã-rã-gá-tã), discãrãgari/discãrãgare (dis-cã-rã-gá-ri) – ascap di pãltãrli adunati; nji ndreptu pãltãrli cãmburipsiti; ascap (mi fac ghini) di hala di-ulog i sãcat tsi u am
ncãrigari/ncãrigare
ncãrigari/ncãrigare (ncã-ri-gá-ri) sf ncãrigãri (ncã-ri-gắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ncãrligari
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãncãrigat
ncãrigat (ncã-ri-gátŭ) adg ncãrigatã (ncã-ri-gá-tã), ncãrigats (ncã-ri-gátsĭ), ncãrigati/ncãrigate (ncã-ri-gá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ncãrligat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãncãrighedz
ncãrighedz (ncã-ri-ghĭédzŭ) (mi) vb I ncãrigai (ncã-ri-gáĭ), ncã-rigam (ncã-ri-gámŭ), ncãrigatã (ncã-ri-gá-tã), ncãrigari/ncãrigare (ncã-ri-gá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ncãrlighedz
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãncãrig
ncãrig (ncã-rígŭ) (mi) vb I ncãrigai (ncã-ri-gáĭ), ncãrigam (ncã-ri-gámŭ), ncãrigatã (ncã-ri-gá-tã), ncãrigari/ncãrigare (ncã-ri-gá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ncãrlig
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã