|
cãlughãrit
cãlughãrit (cã-lu-ghã-rítŭ) adg cãlughãritã (cã-lu-ghã-rí-tã), cãlughãrits (cã-lu-ghã-rítsĭ), cãlughãriti/cãlughãrite (cã-lu-ghã-rí-ti) – unã cu cãlugãrit
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: cãlugãritcãlughãritsã1
cãlughãritsã1 (cã-lu-ghã-rí-tsã) sf cãlughãritsã (cã-lú-ghã-ri-tsã) – unã cu cãlugãritsã
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: cãlugãritsãcãlughãritsã2
cãlughãritsã2 (cã-lú-ghã-ri-tsã) sf cãlughãritsã (cã-lú-ghã-ri-tsã) – unã cu cãlugãritsã2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: cãlugãritsã2cãlughãrescu2
cãlughãrescu2 (cã-lu-ghã-rés-cu) (mi) vb IV cãlughãrii (cã-lu-ghã-ríĭ), cãlughãream (cã-lu-ghã-reámŭ), cãlughãritã (cã-lu-ghã-rí-tã), cãlughãriri/cãlughãrire (cã-lu-ghã-rí-ri) – unã cu cãlugã-rescu2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã vedz: cãlugã-rescu2