|
|
turauâ
RO:tura - monograma sultanului … Dictsiunar Armãn-Romãn Data DB:48318>2014-05-14 22:31:14.367015 »
turauã
turauã (tu-rá-ŭã) sf turãi (tu-rắĭ) shi turali/turale (tu-rá-li) – semnu adrat di ndauã gramati, multi ori chindisiti deadun sh-cu alti lucri, tsi-aspun numa shi tesea-a unui om mari (ca sultanlu, bunãoarã) tsi pot si s-bagã tu cãrtsã di stat, paradz, etc.; partea a pãrãlui tsi-aspuni un cadru, di-aradã, unã semnu ca di vulã; turã, durã
{ro: tura, monogramă, sigiliu}
{fr: monogramme, sceau}
{en: monogram, seal}
§ turã1 (tú-rã) sf turi/ture (tú-ri) – (unã cu turauã)
ex: tsi ljai, tura (partea cu cadrul) i gheaza (partea scriatã)?; pi-unã parti a parãlui easti tura, pi-alantã caplu a amirãlui
§ durã (dú-rã) sf duri/dure (dú-ri) – (unã cu turauã)
§ turã2 (tú-rã) sf turi/ture (tú-ri) – hãlati cari, cãlcatã pi unã acoalã, alasã un semnu (tra s-aspunã cã cartea nu easti calpã icã minciunoasã); semnul alãsat di-aestã hãlati); simnãtor, miuri, muhuri, vulã, damcã, sfãrhidã, surhidã, durã
{ro: sigiliu}
{fr: marque, empreinte, sceau, cachet}
{en: signet, seal}
ex: nu-nj bag tura (vula) pi itsido carti