|
nnicat
nnicat (nni-cátŭ) adg nnicatã (nni-cá-tã), nnicats (nni-cátsĭ), nnica-ti/nnicate (nni-cá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz nicat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascããnnec2
ãnnec2 (ãn-nécŭ) (mi) vb I ãnnicai (ãn-ni-cáĭ), ãnnicam (ãn-ni-cámŭ), ãnnicatã (ãn-ni-cá-tã), ãnnicari/ãnnicare (ãn-ni-cá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ãnec2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascããnnicat
ãnnicat (ãn-ni-cátŭ) adg ãnnicatã (ãn-ni-cá-tã), ãnnicats (ãn-ni-cátsĭ), ãnnicati/ãnnicate (ãn-ni-cá-ti) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ãnicat
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãnnec
nnec (nnécŭ) (mi) vb I nnicai (nni-cáĭ), nnicam (nni-cámŭ), nnicatã (nni-cá-tã), nnicari/nnicare (nni-cá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz nec2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã