|
ndunicari/ndunicare
ndunicari/ndunicare (ndu-ni-cá-ri) sf ndunicãri (ndu-ni-cắrĭ) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ntunicari1, ntunicari2
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãndunicã
ndunicã (ndú-ni-cã) vb I unipirs ndunicã (ndu-ni-cắ), ndunica (ndu-ni-cá), ndunicatã (ndu-ni-cá-tã), ndunicari/ndunicare (ndu-ni-cá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ntunicã
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascãndunic
ndunic (ndú-nic) vb I ndunicai (ndu-ni-cáĭ), ndunicam (ndu-ni-cámŭ), ndunicatã (ndu-ni-cá-tã), ndunicari/ndunicare (ndu-ni-cá-ri) – scriari neaprucheatã tu-aestu dictsiunar; vedz ntunic
T.Cunia Dictsiunar-a-Limbãljei-Armãneascã